Destiny of love ตอนที่ 6

Destiny of love ตอนที่ 6

Destiny of love

ตอนที่ 6 “กันยา...กัลยารีย์...ความสัมพันธ์ต้องห้าม!?”

21 มิถุนายน 2556

15.00 น.

“ฮัลโหล...สวัสดีค่ะพี่”

“กัน....ตอนนี้กันอยู่บ้านไหม”

“กันอยู่บ้านเพื่อนหน่ะค่ะ...พี่มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?”

“คือว่าพี่ลืมเอกสารไว้ที่บ้าน...ตอนแรกก็กะจะเอามาให้พี่วิยะดาวันจันทร์...แต่ดูเหมือนพี่วิยะดาจะต้องใช้ภายในวันนี้...พี่ก็คิดว่ากันอยู่บ้านเลยจะให้เอามาให้พี่ที่มหาลัยหน่อยหน่ะ...แต่เดี๋ยวพี่ขับรถกลับไปเอาเองก็ได้”

“เอกสารอยู่ตรงไหนคะพี่กิ่ง...กันขับเอาไปให้พี่จะไวกว่านะ...กันอยู่ไม่ไกลบ้านเท่าไหร่”

“...งั้นฝากด้วยนะกัน...เอกสารอยู่ตรงเครื่องปริ้น...มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิทยานิพนธ์คณิตศาสตร์หน่ะ”

“ค่ะพี่...งั้นเดี๋ยวอีกประมาณสี่สิบนาทีกันจะไปหาที่มหาลัยนะค่ะ”

“จ๊ะๆๆ..ขอบใจนะ”

“ค่ะ..แค่นี้นะค่ะพี่กิ่ง”

......................................................................................................................................................................................................
..................................

15.40 น.

อีกด้านหนึ่ง ณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดจันทบุรี

“เฮ้อ...วันศุกร์ซะที...เมื่อไรกิจกรรมจะหมดสักทีว่ะ”

“...กูก็คิดแบบมึงแหละไอ้ซิก”

“...ว่างชิบหา-...เออวิววันนี้ไปกินเหล้าหอกูป่ะ”

“กินอีกแล้วเรอะ...ไม่เห็นกูจะอยากกินเลยเหล้าเนี่ย”

“ไม่อยากกินเหล้า...งั้นไปหาน้องส้มกับกูไหมหล่ะ”

“มึงยังไม่เลิกติดต่อกับน้องส้มมึงอีกเรอะ”

“ไม่ได้เจอกันตั้ง4วันแล้วนี่หว่า”

“เหรอ”

“...วันนี้อาจารย์กิ่งหวานใจกูหายไปไหนทั้งวันเลยวะ...เจอแต่อาจารย์เหี่ยวๆเลือดวัยรุ่นกูไม่สูบฉีดเลย”

“พูดระวังปากหน่อยเถอะไอ้ซิก...วันนี้ดูเหมือนอาจารย์กิ่งงานจะยุ่งมั้ง...กูเห็นเค้าวุ่นอยู่ห้องพักครูตั้งแต่เช้าล่ะ”

“แล้วเมื่อไหร่อาจารย์แกจะปล่อยกลับบ้านซะทีวะ...กิจกรรมนั่งๆเดินๆมันไม่มีอะไรตื่นเต้นเลย”

“มันก็ดีแล้วไม่ใช่เรอะไม่ต้องเหนื่อยด้วย”

“เฮ้ยย...แบบนี้ไม่ได้นะโว้ยวิว”

“กูว่ามึงสงบสติอารมณ์หน่อยก็ดีคนอื่นเค้ามองมาทางนี้เยอะแล้ว”

“...เฮ้ออออก็มันน่าเบื่อนี่หว่า”

“มึงบ่นมาตั้งแต่เช้าล่ะ”

“...........................................”

“...........................................”

“...เฮ้ยๆๆไอ้คมดูคนโน่นสิ...น่ารักชิบหาย”

“ไหนๆๆ...เออจริงด้วยวะ...ขาว,สวย,หุ่นดี”

“หน้าตาเหมือนอาจารย์กิ่งชิบหายเลย”

(เหมือนอาจารย์กิ่ง?...คงไม่ใช่หรอกมั้ง)

“อะไรของพวกมึงว่ะ”

“มึงลองมาดูนี่ก่อนไอ้เจ”

“คนไหนว่ะ?”

“คนสวยๆที่ยืนอยู่ข้างรถเก๋งสีดำตรงถนนนั่นไง”

“ไหน?”

“นั่นไงเดินมาตึกเราแล้ว...คนที่ขาวๆสวยๆผมสีน้ำตาลเป็นลอนแล้วก็ใส่แว่นกันแดดสีดำนั่นหน่ะ”

(พูดอะไรกันวะไม่ค่อยได้ยินเลย)

“...เออสวยดีวะ...มึงว่าอายุเท่าไหร่ว่ะโอม”

“กูว่าประมาณ24-25วะ”

“แต่กูว่า22-23เองมั้ง”

“..................................”

“ไอ้พวกหน้าห้องมันพูดถึงใครวะวิว”

“กูจะรู้เรอะ...มึงก็ออกไปดูสิ”

“....................................”

“.....................................”

“...ไอ้โอม...พวกมึงชมใครกันอยู่ว่ะ...ไหน”

“มึงออกมาช้าไปไอ้ซิก...ตอนแรกเค้าเดินอยู่ชั้นล่าง...แต่ตอนนี้เดินเข้าห้องพักครูไปแล้ว”

“เออๆ”

“.......................”

“.......................”

“...ว่าไงหล่ะ”

“กูไปไม่ทันวะวิว...ไอ้โอมมันบอกเดินเข้าห้องพักครูไปแล้ว”

“อ่อ...”

“สงสัยกูต้องไปนั่งเล่นตรงระเบียงหน้าห้องกับพวกมันบ้างแล้ววะ...ชั้น2นี่วิวกำลังดีเลย...เผื่อว่าจะมีนางฟัาผ่านมาให้ชมเป็นบุญตาแบบพวกมันบ้าง”

“เออๆๆ...แต่มึงเกรงใจอาจารย์เค้าหน่อยก็ดีนะ”

นี่ก็ผ่านมา3วันและก็ร่วมวันที่4แล้วที่ผมต้องแวะเวียนไปกินข้าวเที่ยงกับสาวๆ...ซึ่งแน่นอนว่าต้องหาทางออกที่ดีที่สุดเพราะบางวันก็สับรางไปกินด้วยกันครบทุกคนไม่ได้...มีเพียงแค่ยัยพี่สาวตัวแสบที่ผมต้องไปกินด้วยทุกวันซึ่งนั่นก็เพราะแม่คุณเล่นโทรตามตลอด...ส่วนเบลก็ไม่ค่อยมีปัญหาเพราะเธอมักจะไปกินกับกิ๊กซึ่งหายดีและมามหาลัยได้ตั้งแต่วันอังคารแล้ว...ถึงแม้กิ๊กจะหายดีแล้วก็ตาม แต่ผมก็ยังไม่ได้ชดเชยอะไรให้เธอเลยสักครั้งเพราะยังไม่มีโอกาสเหมาะๆ...จะว่าไปตอนที่เราอยู่กัน3คนคือมีเบลอยู่ด้วยกิ๊กจะทำตัวเป็นปกติมากแต่พอลับตาเบลแล้วกิ๊กก็จะชอบมากอดหรือหอมผมตลอดซึ่งนั่นก็แสดงว่าเธอทำตามเรื่องที่บอกกับผมไว้ในคืนนั้น...แล้วถ้าพูดถึงเรื่องเมื่อกี้ที่เพื่อนหน้าห้องมันแตกตื่นอะไรกันตัวผมก็ไม่รู้เพราะไม่ได้ใส่ใจและสนใจสักเท่าไร...แต่ถึงนี่จะเป็นวันศุกร์แล้วก็เถอะแต่มันก็รู้สึกเบื่อๆยังไงก็ไม่รู้

15.50 น.

“วิว...เบลกลับหอก่อนนะค่ะ”

“ครับ...อ่อ..แล้ววันเสาร์อาทิตย์นี้เบลจะต้องกลับบ้านใช่ไหมครับ”

“ใช่จ่ะ...แต่วิวรู้ได้ยังไงหรอคะ”

“คือว่ากิ๊กเป็นคนบอกหน่ะครับ”

“หรอคะ...วิวจะเอาของฝากอะไรไหมคะเดี๋ยวเบลซื้อมาฝาก”

“ไม่หรอกครับผมแค่ถามเฉยๆน่ะ....งั้นพรุ่งนี้ก็ขอให้เดินทางปลอดภัยนะครับ”

“ขอบคุณค่ะ...งั้นเบลกลับก่อนนะ...บายจ่ะ”

“บายครับ”

ดูเหมือนทั้งกิ๊กและเบลจะต้องเดินทางกลับบ้านเกิดกันในช่วงเสาร์อาทิตย์...ทำให้ผมอดมีอะไรกับกิ๊กไปโดยปริยายก็ช่วงนี้ไม่มีอะไรต่อมิอะไรให้ทำมันก็ต้องเหงาเป็นธรรมดา...ความจริงก็กะจะชดเชยเรื่องอย่างว่าให้กิ๊กในวันเสาร์อาทิตย์นี้ถึงจะรู้สึกผิดแต่ก็ถอยไม่ได้อีกแล้ว...แต่ก็ต้องอดทนอดกลั้นไปก่อนหล่ะนะ

หลังจากนั้นผมก็เดินออกไปส่งเบลนอกห้องก่อนที่จะกลับมานั่งโต๊ะตัวเองต่อ...ความจริงอาจารย์ก็ปล่อยแล้วแต่ผมก็ยังไม่อยากกลับสักเท่าไหร่

“....”

“....เฮ้ยไอ้วิว”

“?...อะไร”

“อาจารย์ปล่อยแล้ว...มึงมัวนั่งคิดอะไรอยู่”

(กูก็คิดเรื่องที่ผ่านมาจนตอนนี้นี่แหละ...เดี๋ยวนักอ่านเค้าไม่รู้ว่ามันเป็นมายังไง)

“เปล่าไม่มีอะไรหรอก”

“เค้าออกไปกันหมดแล้ว”

“เออๆๆ”

(บางทีวันนี้ที่มันน่าเบื่อก็คงเป็นเพราะอาจารย์กิ่งไม่อยู่ก็ได้...มั้ง)

“................................................”

“................................................”

“...ซิก...กูว่ารถเก๋งคันนั้นเหมือนของกันเลยว่ะ”

“โฮ่ๆๆ...มึงยังไม่หยุดคิดถึงคุณเพื่อนผู้จัดการคนสวยคนนั้นอีกเหรอวะ”

“กูแค่บอกว่ารถเหมือนกัน”

“ก็นั่นแหละมึงยังคิดถึงเค้าอยู่”

“เออๆๆ...จะลืมได้ไงวะเพิ่งผ่านมาไม่กี่วันเอง...แล้วเรื่องรถเก๋งคันนั้นมึงว่าไง”

“รถที่ไหนมันก็เหมือนกันหมดแหละอาจจะแค่รุ่นเดียวกันสีเดียวกันเฉยๆก็ได้”

“งั้นเรอะ”

ผมเดินตามไอ้ซิกออกมาถึงที่จอดรถแล้วก็สังเกตเห็นรถเก่งคันสีดำที่จอดอยู่บนถนนก็อดที่จะสงสัยไม่ได้เลยถามไอ้ซิกไปเพราะมันดูเหมือนรถที่กันคู่นอนที่เกิดจากความเข้าใจผิดเมื้อคืนนั้นมาก....แต่ก็คงจะไม่ใช่หรอกมั้ง...จะมาเจอกันง่ายขนาดนี้เชียวหรือ?

“...ไปไหนต่อดีวะวิว...สรุปมึงจะไปกินเหล้าหอกูหน่อยไหม...วันศุกร์ทั้งที”

(ชวนไม่เลิกเลยเนอะไอ้ห่า...แต่วันนี้วันศุกร์?)

“...ซิก...ตลาดนัดข้างมหาลัยนี่..มีวันนี้ใช่ป่ะ”

“เออ...ทำไมหล่ะ”

“กูว่าเราไปเดินเล่นกันหน่อยไหม”

“ไปตลาดเรอะ...เออก็หน้าจะดีเผื่อได้เจอสาวๆสวยๆที่นั่น”

“เอองั้นไปเถอะ”

“เดี๋ยวไอ้วิว...ไปหอกูก่อน”

“ทำไม”

“กูมีเงินแค่200เอง...มันไม่พอต้องกลับไปเอาเงินก่อน”

(มึงจะไปซื้ออะไรหนักหนาฟ๊ะ)

“เออๆๆ...กูจะได้เอารถไปจอดหอมึงด้วย...เอารถเก๋งมึงไปดีกว่า”

“เออ...ตามนั้นก็ได้”

........................................................................................

พอกลับไปถึงหอ....ไอ้ซิกมันก็รีบขึ้นไปเอาเงินส่วนผมนั่งรออยู่ข้างล่างพอมันลงมาผมก็นั่งรถมากลับมันจนถึงตลาดนัดแถวๆมหาลัย

16.30 น.

“...คนเยอะแบบนี้ทุกวันเลยเรอะ”

“ก็ตลาดนัดนี่หว่าไอ้วิว”

“แล้วมึงกลับไปเอาเงินมาซื้ออะไรหล่ะ...เดินมาตั้งนานล่ะ”

“กูก็ไม่รู้วะ...กับข้าวที่หอก็ยังเหลือตั้งเยอะ”

“...........................................................”

“...........................................................”

“...อ่าว...วันนี้ไม่อยู่เหรอ...คิดว่าจะได้เจอที่นี่ซะอีก”

“ใครวะไอ้วิว?”

“หมอดูไพ่ยิปซี”

“อะไร...มึงมาตลาดเพราะอยากดูดวงเหรอวะ”

“ไม่ใช่หรอก...กูก็แค่สงสัยอะไรบางอย่าง”

“อย่าเชื่อมากเลยหมอดู...ก็คงจะมีแค่พวกหมอดูที่เป็นป้าแก่ๆหลอกเอาเงินชาวบ้านแหละ”

“งั้นหรอ...แต่ที่กูเจอเมื่อวันศุกร์ที่แล้วดูท่าจะเป็นนักศึกษามหาลัยเราว่ะ...แล้วก็ดูให้กูฟรีๆด้วย”

“สวยเปล่าวะ!”

“จะรู้เรอะ...เค้าใส่หมวกใส่แว่นมองหน้าไม่ชัด”

“แล้วเขาทำนายให้มึงยังไงหล่ะ?”

“กูก็ไม่เข้าใจถึงได้จะมาถามนี่ไง”

(ผมเลือกไพ่ในมือเธอคนนั้นมาหนึ่งใบแล้วส่งกลับไปให้เธอแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ดูไพ่ที่ผมเลือกเลยก่อนจะเก็บไพ่แล้วจะพูดกับผม

“เป็นแบบที่คิดเลย”

(แล้วจะให้เราหยิบไพ่ทำไม)

“?...อะไรหรอครับ”

“จากนี้ชะตาชีวิตคุณกำลังจะเปลี่ยนไป”

“?”

“ความรัก...คุณจะมีคนที่รักคุณเข้ามา”

“กะ...ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอครับ...ทำไมคุณดูเหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่เลย”

(ทำไมแม่หมอดูไพ่คนนี้ถึงพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนมันเป็นเรื่องไม่ค่อยดีไปได้หล่ะ...มีคนรักเข้ามามันก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ?)

“ไม่ใช่แค่คนเดียว...หญิงสาวที่เข้าหาคุณทุกคนจะมอบความรักที่บริสุทธิ์ให้คุณด้วยใจที่แท้จริง...แต่คุณก็จะไม่สามารถที่จะเลือกใครคนใดคนหนึ่งได้...หรือไม่อาจที่จะทอดทิ้งใครคนใดคนหนึ่งได้เช่นกัน”

(ชีวิตเราจะเปลี่ยนไปแบบนี้หรือไม่สามารถเลือกรักใครได้....ไม่ๆๆแล้วทำไมมันจะเป็นแบบนั้นหล่ะ)

“ทำไมถึงได้มั่นใจแบบนั้นหล่ะครับ?”

“เพราะว่าชะตาชีวิตของคุณจากนี้จะกำหนดให้คุณพบแต่ความลังเล”

“?”

“แต่นี่เพิ่งเริ่มต้น...ถ้าคุณเลือกใครไม่ได้เลยจริงๆ...สุดท้ายแล้วคุณจะไม่มีตัวตนอยู่ที่บนโลกนี้”

“อะไรนะ!!!...หมายถึงผมจะตายอย่างงั้นเหรอ!!”

“ฉันไม่ได้หมายความว่าคุณจะตาย”

“ก็คุณบอกถ้าสุดท้ายผมจะไม่มีตัวตนอยู่บนโลก...มันก็หมายถึงผมต้องตายไม่ใช่เหรอ”

“ไม่ใช่...ฉันหมายถึงโลกนี้...ถ้าฉันพูดว่าความจริงแล้วชะตาชีวิตที่แท้ของคุณไม่ได้ผูกอยู่ที่โลกใบนี้แต่ผูกอยู่ที่อีกโลกคุณจะเชื่อไหม...แล้วถ้านั่นเป็นโลกคู่ขนานคุณจะเชื่อฉันไหม”

(โอ้ยยย....ตอนแรกก็เหมือนจะพอเชื่อถือได้อยู่หรอก...ขำ...ขำจนทนไม่ไหวแล้ว)

“อุ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ..ชะ...เชื่อ...ก็บ้าแล้ว...คุณจะหรอกผมเหรอ...ผมไม่ใช่เด็กนะ...ฮ่าๆๆๆ”

“....คุณอาจจะยังไม่เชื่อ...คุณคิดว่าที่เราได้มาเจอกันในวันนี้เป็นความบังเอิญเช่นนั้นหรือ...ฉันจะไม่มีวันเจอคุณเลยถ้าหากฉันไม่ได้ติดพันกับเส้นด้ายแห่งสายสัมพันธ์ที่มีหลากหลายเส้นของคุณ”

(เส้นด้ายแห่งสายสัมพันธ์อะไรกัน?)

ดูท่าทีแล้วแม่หมอไพ่ยิปซีคนนี้จะพูดจริงจังขึ้นกว่าเดิม...จะว่าไปน้ำเสียงเธอดูท่าจะกำลังไม่พอใจสักเท่าไหร่ด้วยสิ

“คุณหมายความว่ายังไง?”

“สิ่งที่ฉันอยากบอกก็ได้บอกไปแล้ว...ขอเตือนไว้หน่อยแล้วกัน...คุณจงระวังหัวใจของตนเองไว้ให้มาก...แล้วก็อย่าได้ตามหาฉันอีกเพราะมันจะยิ่งทำให้เส้นด้ายระหว่างฉันกับคุณแน่นขึ้น...ฉันไม่อาจที่จะยอมรับคุณได้!!”

“ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณพูด...หมาย--”

“....”

“ดะ...เดี๋ยว...คุณจะเดินไปไหนน่ะ...อะ..ไร..เนี่ยขะ...ขยับไม่ได้”

พอเธอคนนั้นพูดจบก็เดินไปทางฝูงชนที่กำลังเดินเลือกซื้อสินค้าอยู่ตามร้านต่างๆ...ถึงตรงนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดผมก็เลยอยากจะถามเธออีกแต่มันรู้สึกแปลกๆตรงที่ผมรู้สึกเหมือนจะขยับออกจากตรงนี้ไม่ได้ผมเลยคิดที่จะตะโกนเรียกเธอแต่ก็เปล่งเสียงไม่ออกอีกเหมือนกันจึงทำได้แค่มองเธอหายเข้าไปในฝูงชนเหล่านั้นจนลับสายตาก่อนที่จะเริ่มรู้สึกว่าร่างกายของผมเองเริ่มกลับมาเป็นปกติช้าๆ )

“....”

“ไปที่อื่นกันเถอะซิก”

(เส้นด้ายแห่งสายสัมพันธ์,โลกคู่ขนาน,เราจะอยู่ที่โลกนี้ไม่ได้,เราจะไม่สามารถเลือกรักใครได้...มีแต่ข้อสงสัยเต็มไปหมดเลยวุ้ย...แล้วทำไมวันนั้นเราถึงได้ขยับตัวไม่ได้ด้วยหล่ะ...โธ่โว้ยยย...มีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจเต็มไปหมดมันหมายความว่ายังไง)

“...............................................”

“...............................................”

“นี่สุดทางแล้วจะกลับเลยไหมไอ้วิว”

“อืม...ว่าแต่เดินมาถึงตรงนี้แล้วมึงก็ยังไม่ได้ซื้ออะไรเลยนี่”

“ไม่รู้ว่ะ...ตรงนี้ก็มีแค่พวกปลากับอาหารทะเลไม่รู้จะซื้อไปทำอะไร”

“อ่อ”

“...วิว...วิวใช่ไหมคะ”

(สะ...สวย....กว่าคืนนั้นอีก)

ผมหันไปมองที่ต้นเสียงหญิงสาวที่เรียกชื่อผม...วันนี้เธอเสื้อคอกลม แขน4ส่วน ลายขวาง สีขาวแดง ดีไซน์ตัวใหญ่ตัดสั้น พร้อมแว่นกันแดด ส่วนล่าง ใส่กระโปรงจีบบานสีดำสนิทดูตัดกับผิวที่ขาวบริสุทธิ์สั้นเหนือเข่า วันนี้เธอแต่งตัวออกไปในแนวหน้ารักมากถ้าให้คะเนจากสายตาตอนนี้ถ้าผมไม่เคยรู้จักหรือรู้อายุจริงๆของเธอมาก่อนผมคงคิดว่าเธอเพิ่งอายุแค่22-23โดยประมาณเพราะวันนี้เธอดูสวยกว่าเมื่อคืนนั้นซะอีก

“กัน...กันมาซื้ออะไรหรอครับ”

(ให้ตายสิ..ไม่กล้ามองหน้ากันตรงๆเลยวุ้ย)

“วิวจริงๆด้วย...บังเอิญจังเลยนะค่ะ....กันมาซื้อกับข้าวน่ะค่ะ...วิวหล่ะคะ”

อาจเป็นเพราะความบังเอิญที่ทำให้ผมได้มาเจอกับกันอีกครั้งที่นี่ก็เป็นได้...ความจริงก็อยากจะขอโทษเรื่องวันนั้นซะตรงนี้เลย...แต่สถานที่มันยังไม่ค่อยเหมาะสมเลยต้องเก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน

“ประมาณว่ามาเดินเล่นน่ะครับ”

“ว๊าว...ไอ้วิวสวยชิบหายเลยว่ะ...วันนั้นมองไม่ค่อยชัดพอได้เห็นเต็มๆแบบนี้-”

“พอก่อนเลยมึง”

ไอ้ซิกพอเห็นกันก็ยื่นหน้ามากระซิบกระซาบข้างหูผมทันทีเชียว

“เอ่อ...กันนี่เพื่อนผมครับ...ชื่อซิก..ซิกนี่กัน...คงรู้อยู่แล้วใช่ไหม”

ผมแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกันเพราะวันนั้นกันดูรีบๆด้วยเลยต้องแนะนำอย่างเป็นทางการกันอีกที

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะซิก”

“ผมก็เหมือนกันคร๊าบ”

“กันมากับใครหรอครับ”

“กันมาคนเดียวค่ะวิว”

“บ้านกันอยู่แถวนี้หรือเปล่าคร๊าบ”

“เปล่าค่ะ...พอดีกันมีธุระแถวนี้น่ะเลยแวะมา...แล้ววิวกับซิกเป็นนักศึกษามหาลัยนี้ใช่ไหมคะ”

“ครับกัน...เรา2คนเรียนวิทยาการคอมพิวเตอร์ครับ“

“จริงหรอค่ะ!”

พอกันรู้ว่าผมเรียนที่นี่ก็เหมือนจะดีใจอะไรสักอย่าง

“...มีอะไรหรือเปล่าครับ?”

“ไม่...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”

“นี่ไงวิวมึงกำลังหาคนกินเหล้าด้วยอยู่ไม่ใช่เรอะ...รองชวนกันดูสิ”

อยู่ๆไอ้ซิกก็ชวนกันไปกินเหล้าด้วย....แต่ก็ถือเป็นเรื่องดีเหมือนกันเพราะจะได้ทำให้มีเวลาพูดคุยกันมากกว่านี้แต่กันจะไปหรือเปล่านี่สิ

(มึงไม่ใช่เรอะที่อยากกิน...แล้วถ้าจะพูดดังขนาดนี้จะให้กูชวนทำไมฟ๊ะ)

“...วิวดื่มเหล้าด้วยหรอค่ะ”

“ก็นิดหน่อยน่ะครับ”

“งั้นกันไปดื่มด้วยก็ได้ค่ะ...แต่กันต้องกลับบ้านก่อนแล้วถึงจะออกมาได้อีกที”

“เอาแบบนั้นก็ได้ครับ...แล้วเราจะนัดเจอที่ไหนดี”

“...ถ้าเป็นที่...ที่เราเจอกันครั้งแรกหล่ะค่ะ”

(อึ้ยยยย....แบบนี้....ไม่ๆๆวันนี้แค่ขอโทษกันเรื่องคืนนั้นก็พอ...ไม่มีทำอย่างอื่น!)

“ก็ได้ครับ”

“ค่ะ...แล้ววิวกับซิกจะกลับเลยหรือเปล่า...แล้วมานานกันยังคะ”

“กำลังจะกลับพอดีเลยครับ”

”งั้นเราแยกกันตรงนี้ก่อนนะ...กันขอตัวไปซื้อของต่ออีกหน่อยไว้เจอกันตอน2ทุ่มครึ่งนะค่ะวิว”

“ครับ”

“...............................”

“บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต จริงๆเลยนะไอ้วิว...อยากเจอก็ได้เจอ”

(บังเอิญ...อย่างนั้นหรือ?)

...........................................................................................................

20.30 น.

ผมกับซิกกลับมานั่งเล่นรอเวลาอยู่หอไอ้ซิกจนเวลาใกล้2ทุ่มครึ่งจึงพากันออกมาร้านที่เคยมากับไอ้ซิกครั้งที่แล้ว....พอมาถึงผมก็เห็นรถเก๋งสีดำจอดอยู่หน้าร้านและคิดว่าเป็นรถเก๋งของกั่นแน่นอนแต่พอเดินเข้ามาในร้านกับไม่พบกัน

“เชิญครับ...วันนี้พวกน้องจะเลือกคนไหนดีครับ...หรือจะรับเครื่องดื่มอะไรก่อนดี”

ผมกับไอ้ซิกเข้ามานั่งที่โต๊ะที่เค้าจัดไว้ให้ก่อนที่ไอ้ซิกมันจะสั่งเหล้า

(วันนี้พี่คนนี้จะเลือกแขกให้กูผิดอีกเปล่าวะ)

“พี่คร๊าบ...ขอเหล้าชุดใหญ่ให้ผมชุดนึง”

“เหล้าชุดใหญ่นะครับ”

“คร๊าบ...”

พูดจบพี่ผู้ชายคนนั้นก็เดินไปทางหลังร้านส่วนไอ้ซิกก็เหมือนจะลุกเดินไปไหนเหมือนกัน

“มึงจะไปไหน?”

“เดี๋ยวกูมา...ไปเรียกน้องส้มแปป”

ไอ้ซิกหายไปไม่ถึง3นาทีมันก็ควงแขนน้องส้มของมันออกมา...จะว่าไปแล้วน้องส้มของไอ้ซิกก็ดูหน้าตาใช้ได้แบบบ้านๆดีถ้าเห็นจากสายตาแล้วอายุน่าจะตรงกับหน้าตาคือประมาณ25ซึ่งนั้นก็จริงเพราะไอ้ซิกเคยบอกอายุส้มให้ผมรู้...แล้วถ้าเทียบกับคนที่เดินตามหลังทั้ง2มาแล้วคนละเรื่องกันเลย...เธอคนนี้สวยกว่าและดูอ่อนวัยกว่ามากถ้าตัดเรื่องอายุออกไป...วันนี้กันใส่ชุดสีดำปาดไหล่รัดรูปยาวจนถึงครึ่งขาอ่อนคล้ายชุดกระโปรงแถมแต่งหน้าทาปากสีแดงสดมาสวยเชียบ

ไอ้ซิกมาถึงก็นั่งอีกฝั่งแล้วก็ให้น้องส้มของมันนั่งตักทันทีส่วนกันพอเดินมาถึงก็ทักทายผม

“ขอโทษนะค่ะวิว...พอดีกันเข้าไปคุยกับเพื่อนมาน่ะค่ะ”

หลังจากกันเอ่ยทักผมเธอก็มานั่งที่เก้าอี้ข้างๆผม

”ผมก็เพิ่งมาครับ”

(เอาไงดีวะ...พูดเรื่องนั้นเลยดีไหม)

ถึงตอนนี้ผมก็อยากจะขอโทษกันเรื่องนั้นให้รู้แล้วรู้รอดไปเพราะผมรู้สึกไม่สบายใจ...แต่ดูเหมือนกันจะมีท่าทีเฉยๆและดูเหมือนจะไม่ได้ใส่ใจเรื่องในวันนั้นสักเท่าไหร่ผมเลยยังไม่กล้าพูด

“โอ้...เหล้ามาแล้วๆ”

พอกันนั่งเสร็จเหล้าที่ไอ้ซิกสั่งไว้ก็มาพอดี...ตอนนี้ส้มเป็นคนจัดการชงเหล้าให้ทุกคนจนวนมาหาผมแก้วที่3แต่แก้วแรกของกันเพิ่งยุบไปแค่ครึ่งแก้วเอง

“กันไม่อยากดื่มหรอครับ”

ผมเอ่ยถามกันไปแบบนั้น

“กันดื่มไม่ค่อยเก่งค่ะวิว...ถ้ากินมากกันกลัวเมาก่อน”

ผมคุยกับกันขณะที่สายตามองตรงไปที่ฝั่งตรงข้ามตอนนี้ทั้งไอ้ซิกและส้มต่างแข่งกันกระดกแก้วเป็นว่าเล่น

22.00 น.

ผมนั่งคุยกันกินเหล้ากันไปจนตอนนี้เหล้าหมดไปเกือบ3กลมแล้ว...แล้วถ้าพูดถึงอาการตอนนี้ไม่ต้องเอ่ยเลยผมเริ่มตาลายและรู้สึกร้อนไปทั้งตัวแล้ว...สติตัวเองก็เริ่มจะเอาไม่อยู่ความจริงก็ไม่อยากกินมากหรอกแต่ไอ้ซิกส่งให้ๆอย่างเดียว...ก็คงจะมีแต่กันนี่แหละที่แค่หน้าแดงและน่าจะยังมีสติครบถ้วนที่สุด..ส่วนไอ้ซิกกับน้องส้มมันพูดจาเลอะเทอะกันทั้งคู่พูดไม่ค่อยรู้เรื่องกันแล้วก็ว่าได้

“อึก...หืมมมม...น้องส้ม..จ๊าา...พี่จา..ม่าย..ไหว..แล้ว”

“ส้ม...ก็...มึนหัว...แล้ว...โลกมันก็หมุนๆๆๆๆ”

“เราปาย...ขึ้น...สวรรค์..เถอะจ๊ะ..จุ๊บ”

(เฮ้ย...จูบกันตรงนี้เลยเรอะ...ไอ้บ้า...แรกลิ้นโชว์กูด้วย)

“ส้ม...ก็...จาม่าย..หวายแล้ว”

พูดจบทั้งส้มและไอ้ซิกก็ประคองกันลุกขึ้น

“ดะ...เดี๋ยวไอ้ซิกมึงจะไปไหน”

“อารายวะวิว...กูก็จะไป..ดึ๊บๆ...ดึ๊บๆ..กาบน้องส้มสิวะ...ฮ่าๆๆ..กูปายขึ้น..สวรรค์ก่อนนะ...โว้ย”

“เฮ้ย...แล้วทิ้งกูเลยเรอะ”

ไอ้ซิกไม่ตอบผมได้แต่มุ่งหน้าตรงเข้าไปทางด้านในของร้าน...ส่วนผมตอนนี้รู้สึกมึนหัวแบบเหมือนจะลุกไม่ขึ้นได้แต่เอามือกุมขมับแล้วก่มหน้ามองโต๊ะ...จะว่าไปแล้ววันนี้ก็เป็นวันแรกที่กินจนรู้สึกเมาขนาดนี้

“...วิวดูเหมือนจะเมามากเลยนะค่ะ”

“เหมือนจะจริงนะครับ...วันนี้ผมรู้สึกว่าเมาที่สุดจริงๆ...ไม่เคยเมาขนาดนี้มาก่อนเลย”

“...ดีนะค่ะที่วิวยังไม่เมาขนาด2คนนั้น...แล้ววิวจะไปไหนต่อไหมค่ะ”

“ก็คงจะต้องรอซิกมันน่ะครับ...ผมมากับมัน...แต่ไม่รู้ว่ามันจะออกมาตอนไหน”

“...เอ่อ...วิว...ไปนอนบ้านกันก่อนดีไหมค่ะ”

(ฮ๊ะ...บ้านกัน...อะ...เอาไงดีฟ๊ะ?)

“เดี๋ยวกันไปบอกเพื่อนก่อนว่าจะกลับแล้ว...วิวรออยู่ตรงนี้แปปนึงนะค่ะ”

“คะ..ครับ”

“...”

กันหายเข้าไปไม่นานก็ออกมาและช่วยพยุงผมขึ้นรถของเธอซึ่งแน่นอนว่าตอนนี้ผมตัดสินใจแล้วว่าจะไปค้างบ้านกัน

................................................................................................

ตอนนี้รถเก๋งสีดำที่มีผมนั่งมาและมีหญิงสาวเป็นคนขับแล่นมาตามถนนเลี่ยงเมืองได้ไม่นานก็ถึงที่หมาย

“เดินไหวไหมค่ะวิว”

“พอไหวครับ”

กันเอ่ยถามผมในขณะที่รถจอดนิ่งสนิทก่อนที่จะเปิดประตูรถออกไปผมเลยเปิดประตูแล้วออกมาข้างนอกบ้าง...บ้านกันเป็นบ้านจัดสรรแต่ก็ดูใหญ่มากพอตัวเลยผมมองดูไปรอบๆก่อนจะเหลือบมองไปเห็นรถเก๋งอีกคันที่จอดอยู่ข้างๆรถกัน...จะว่าไปแล้วรถเก๋งคันนี้ดูคุ้นตามากเหมือนเคยเห็นที่มหาลัยหรือเปล่านี่แหละแต่คงไม่ใช่มั้ง

“เอ่อ...กันครับ...ผมมาค้างแบบนี้ที่บ้านจะไม่มีปัญหาหรอครับ”

(เวรกรรม...ลืมถามตั้งแต่อยู่ที่ร้าน)

“กันอยู่กับพี่แค่2คนค่ะ...พี่เค้าไม่ว่าหรอก”

กันพูดขณะที่เดินเข้ามาพยุงผม

“งั้นรบกวนด้วยนะครับ”

กันคล้องแขนและพาผมเข้าไปในบ้านของเธอความจริงก็คิดที่จะบอกพี่ของกันสักหน่อยเพราะผู้ชายเข้ามาค้างบ้านผู้หญิงมันไม่ค่อยจะเป็นเรื่องดีสักเท่าไรแต่ดูเหมือนว่าพี่กันจะนอนแล้วกันเลยพาผมตรงเข้าห้องเลย

“จะให้ผมนอนห้องนี้จริงๆเหรอครับ”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...อย่าลืมสิคะเรา2คนเคยเห็นทุกส่วนของกันและกันมาแล้ว”

(อึ้ยทุกส่วนของกัน...เส้นขนดำขำ....คิดอะไรอยู่วะไอ้วิว)

“คือว่าเรื่องนั้น...ผมต้องขอโทษจริงๆนะครับที่เข้าใจผิดว่ากันเป็นหมอนวดไปได้”

“...”

กันไม่ได้ตอบผมเพียงแต่เดินเข้ามาใกล้และหลับตาพริ้มยื่นริมฝีปากที่เรียวบางที่ตอนนี้เป็นสีแดงสดจากการแต่งแต้มด้วยลิปสติกเข้ามาประกบปากผม...ตอนนี้มันทำให้รู้สึกอบอุ่นแล้วหัวใจผมเองก็เริ่มที่จะเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆถึงจะไม่ใช่การจูบแบบแลกลิ้นก็ตาม

“...สิ่งที่กันทำลงไปทั้งในวันนั้นแล้วก็จูบที่มอบให้ในวันนี้มันไม่ได้เกิดจากความใคร่นะค่ะ”

กันละปากออกไปก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูมั่นใจรวมไปถึงแววตาที่ดูแน่วแน่ที่จ้องมาที่ดวงตาของผมเห็นแบบนี้แล้วมันเหมือนจะทำให้ผมรับรู้ถึงภายในจิตใจของเธอเลยว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้มอบให้นั้นเกิดจากความเต็มใจของเธอเองทั้งสิ้น

“...”

“เรามาทำแบบนั้นกันอีกเถอะค่ะ”

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาอย่างแผ่วเบาจากปากของกันมันช่างนุ่มนวนเหลือเกินจนทำให้ร่างกายผมรู้สึกเหมือนมีเลือดไหลไปหล่อเลี้ยงร่างกายจนทั่วจนทำให้รู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว

ต่อจากนั้นกันก็ลุกขึ้นไปปิดไฟในห้องแล้วเดินไปยืนข้างหน้าต่างแล้วเปิดหน้าต่างออก...เวลานี้กันดูสวยเหลือเกินเพราะได้แสงจันทราที่ฉาดฉายเข้ามาประดับประดาให้เธอดูงามประดุดดังเทพธิดา เส้นผมสีน้ำตาลออกดำที่ปลิวไสวเมื่อต้องลมอ่อนๆที่พัดผ่านเรือนร่างที่ผอมเพรียว แนบติดชุดเสื้อผ้าสีดำสนิทที่สวยได้รูป ใบหน้าที่ขาวผ่องสดใสไร้สิวฝ้า ใบแก้มที่ออกแดงระเรื่อ ริมฝีปากที่เรียวบางสีแดงสด ยังคงโดดเด่นสู้แสงจันทร์ จนผมทนไม่ไหวเดินตามเข้าไปกอดเธอจากด้านหลังอย่างแนบแน่นทันที

“พระจันทร์คืนนี้สวยมากเลยนะค่ะวิว”

“กันก็งดงามไม่แพ้พระจันทร์เลยนะครับ”

พูดจบผมก็ค่อยๆหันตัวกันกลับมาช้าๆแล้วเอื้อมมือข้างขวามาจับปลายคางกันเชิดขึ้นหน่อยนึงทั้งกันและผมมองประสานตากันด้วยแววตาที่ดูหวานหยาดเยิ้ม

“ช่วยอ่อนโยนกับกันด้วยนะค่ะวิว”

“ครับ”

กันค่อยๆหลับตาพริ้มลงอย่างช้าและเผยอริมฝีปากออกนิดนึงก่อนที่ผมจะค่อยๆหลับตาลงแล้วยื่นปากของผมเข้าไปประกบกับปากที่แสนจะเรียวบางของกัน...เรา2คนยืนจูบกันอย่างไม่รีบร้อนอยู่ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องรวมทั้งหมู่ดาวที่ประดับประดาอยู่ระยิบระยับเต็มฟากฟ้าราตรีที่เงียบสงัดประดุจดังโลกนี้มีเพียงเราแค่2คน

จากจุดเริ่มต้นประกบปากจนตอนนี้ลิ้นผมเริ่มทำหน้าที่สอดแทรกผ่านช่องปากของทั้งผมและกันเข้าไปสัมผัสกับปลายลิ้นของกัน...ตอนนี้ผมได้รู้สึกถึงความอ่อนนุ่มละมุนละไมและรสชาติหวานจางๆที่ถาโถมเข้ามาทีละน้อยจนทำให้ท่อนเนื้อด้านล่างของผมขยายตัวขึ้นช้าๆอยู่ภายในกางเกง

“อืมมมมมมม~~~”

ทั้งกันและผมตอนนี้เริ่มที่จะแรกลิ้นประกบจูบกันแรงขึ้นเรื่องๆผมส่งลิ้นเลียวนไปทั่วทั้งภายในปากของกันส่วนมือก็เริ่มขยับปราดป่ายไปจนทั่วแผ่นหลังของกันจากนั้นผมก็ค่อยๆละปากออกจากกันแล้วใช้มือข้างขวาที่โอบอ้อมปราดป่ายอยู่ที่แผ่นหลังของกันค่อยๆลูบคลำไล่ตามสายชุดชั้นในมาจนถึงเนินหน้าอกที่เต่งตูมเต็มไม่เต็มมือนูนออกมาจากเสื้อสีดำปาดไหล่รัดรูปที่กันสวมใส่...ผมวางมือข้างขวาทาบทับเนินหน้าอกกันไว้แบบนั้นส่วนมือซ้ายจากตอนแรกที่คล้องเอวของกันอยู่ผมก็ค่อยๆเลื่อนมันต่ำลงไปสัมผัสที่สะโพกที่ผายได้รูป...กันมองมาที่มือข้างขวาของผมนิดนึงก่อนจะจ้องมองมาที่ใบหน้าของผมจากนั้นก็ยิ้มออกมานิดนึง

“วิวชอบหน้าอกกันไหมค่ะ”

“ชอบมากครับ...หน้าอกกันใหญ่เต็มไม้เต็มมือผมดีจังเลย”

พูดจบกันก็เอามือข้างซ้ายจากตอนแรกที่โอมเอวผมอยู่เปลี่ยนมาเป็นจับทาบบนหลังมือผมแล้วค่อยๆจับมือผมถูขึ้นลงช้าๆที่หน้าอกของเธอเหมือนจะให้ผมบีบหน้าอกของเธอส่วนมือขวาของกันตอนแรกที่วางทาบหน้าอกผมอยู่ก็ค่อยๆไล่ลงมาเรื่อยๆจนมือนุ่มๆของกันมาสัมผัสที่ท่อนเนื้ออาวุธประจำกายของผม...ส่วนเจ้าท่อนเนื้อของผมพอได้สัมผัสกับนิ้วมือที่เรียวบางของกันถึงจะมีกางเกงกั้นกางอยู่แต่มันก็หยุดความเสียวที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆไม่ได้ยังคงแข็งสู้มือของกันขึ้นเรื่อยๆ...ผมก็ไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกันผมเริ่มที่จะบีบเต้านมของกันแรงขึ้นสลับข้างซ้ายทีข้างขวาทีจนกันเอามือข้างซ้ายจากที่จับหลังมือผมอยู่เปลี่ยนมาคล้องคอผมและเริ่มที่จะหลับตาพริ้มลงเรื่อยๆส่วนปากก็เหมือนจะเม้มเบาๆเห็นแบบนั้นผมจึงได้ใจบีบคั้นเต้านมที่อวบอั๋นเต็มไม่เต็มมือแรงขึ้นไปอีกกันก็ไม่ยอมแพ้เช่นกันลูบคลำท่อนเนื้อจากนอกกางเกงเร็วๆพลางแหงนหน้ามองเพดาน...เห็นแบบนั้นผมจึงค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้คอของกันและแลบลิ้นออกมาแตะที่ต้นคอเบาๆส่วนทั้งมือขวาและมือซ้ายของก็ยังทำหน้าที่ไม่ขาดจับบีบลูบคลำอยู่ทั้งที่เต้านมและสะโพก...ผมค่อยๆเลียเบาๆเป็นวงกลมอยู่ที่ต้นคอของกันและจมูกก็ยังรับรู้ถึงกลิ่นน้ำหอมจากๆมันยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งพล่านขึ้นไปอีก...พอซุกไซร้และเลียที่ต้นคอกันจนทั่วผมก็เริ่มเลียสูงขึ้นไปที่ติ่งหูของกันและขบเบาๆจนกันเริ่มส่งเสียงครางออกมาเบาๆที่ในคอ...ผมก็เริ่มที่จะเลียไล่ลงมาเรื่อยๆมาจนถึงเนินเต้านมของกันจากนั้นจึงจัดแจงถอดชุดของกันออกจนตอนนี้มันได้ลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้าของกันเรียบร้อยแล้วจากนั้นก็ตามด้วยยกทรงสีดำของกัน...ผมค่อยๆปลดเปลื้องมันออกอย่างช้าๆและสายตาก็จับจ้องอยู่ที่เต้านมของกันที่ตอนนี้มันเป็นอิสระปราศจากเครื่องบทบัง...เห็นแบบนี้ยิ่งทำให้หัวใจพองโตเต้นแรงขึ้นอีกเพราะได้เห็นหัวนมเม็ดเล็กๆสีชมพูระเรื่อของกันที่ตั้งชูชัดโดดเด่นล่อตาล่อใจผมเหลือเกิน

“หน้าอกกันสวยมากเลยนะครับ...หัวนมก็สีชมพูดีเหลือเกิน”

“...วิวอะ...อย่าเอาแต่มองสิค่ะ”

“กันอยากให้ผมทำอะไรดีหล่ะครับ”

“วิว...จะ...ทำอะไร..กันก็ยอมทุกอย่างแหละค่ะ”

“งั้นผมขอชิมรสชาตินมของกันหน่อยนะครับ”

พูดจบผมก็ยื่นหน้าเข้าไปเลียวนอยู่ที่เนินนมของกันและดูดเบาๆอย่างทะนุถนอมตอนนี้กันเริ่มครางในลำคอขึ้นอีกครั้งเมื่อผมเลียวนขึ้นมาเข้าใกล้หัวนมของกันขึ้นเรื่อยๆพอถึงที่หมายผมก็เลียเข้าไปที่หัวนมของกันอยู่หลายทีก่อนที่จะทั้งจูบทั้งดูดจนรู้สึกว่าหัวนมสีชมพูของกันจะแข็งสู้ลิ้นขึ้นเรื่อยๆส่วนมือขวาของผมก็ลูบไล้จากเนินอกลงไปผ่านหน้าท้องที่แบนราบไล้ซึ่งชั้นไขมันไปจนถึงกางเกงในลายลูกไม้สีดำของกันจากนั้นผมก็ค่อยๆเขี่ยถูไปถูมาจนเริ่มรู้สึกถึงความเปียกชื้นขึ้นมาทีละนิดส่วนมือซ้ายผมก็ยังทั้งบีบทั้งจับหน้าอกข้างขวาขอกันอยู่อย่างไม่หยุดหย่อน

“อุ้ย~~~วิวอย่าขบหัวนมกันแรงนักสิค่ะ...กะ..กันเสียวจัง..~”

“ก็นมกันนุ่มนิ่มดีเหลือเกินนี่ครับ...ผมเลยอดใจไม่ไหว...ขออีกหน่อยนะครับ”

ผมทั้งดูดทั้งเลียไปทั่วทั้งเต้านมทั้ง2ข้างและคอยเหลือบมองใบหน้ากันตลอดกันก็ยังหลับตาหรี่ๆตลอดแล้วพอผมหยุดเลียกันก็ก้มมามองหน้าผมแล้วก็เอามือมาลูบหัวผมเบาๆ

“อิ่มแล้วหรอค่ะวิว”

กันพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนก่อนที่จะลูบไล้มือลงมาที่แก้มผม...ผมจ้องมองดวงตาที่กลมโตของกันที่ขอบตาถูกเขียนแต่งแต้มด้วยสีดำคมกริบจนไปถึงหางตาก่อนที่ผมจะยื่นหน้าขึ้นไปจูบแรกลิ้นด้วยความดูดดื่มกับกันอีกที

“ขอกันทำให้บ้างนะค่ะ”

“ทำอะไรหรอครับ”

“ไม่รู้สิค่ะ...คิคิ...แต่วิวต้องเสียวแน่”

“หืมมม~~~”

พูดจบกันก็ซุกไซร้ใบหน้าเข้ามาเลียที่ต้นคอผมส่วนมือก็ถอดกระดุมเสื้อของผมออกทีละเม็ดจนหมดผมจึงช่วยกันถอดเสื้อตัวเองแล้วกันก็ค่อยๆเลียไล่ลงมาที่หัวนมของผม

“อูยยย~~กันครับ...อาาา”

“คิๆ..เสียวไหมค่ะวิว”

“สะ...เสียวครับ...อาาาา~”

กันยังคงดูดเลียเบาๆอยู่ที่หัวนมผมจนผมรู้สึกเสียวไปทั้งตัวหลังจากนั้นกันก็หยุดและคุกเข้าลงและจ้องหน้าตรงมาที่เป้ากางเกงของผมก่อนที่จะเลียริมฝีปากของตัวเองนิดหน่อยแล้วพูดกับผม

“คงจะอึดอัดน่าดูเลยนะค่ะ”

“มะ...มัน..อยากออกมาข้างนอกเต็มที่เลยครับ”

“งั้นกันจะช่วยเองค่ะ”

พูดจบกันก็ลูบคลำท่อนเนื้อผมจากนอกกางเกงก่อนจะปลดเข็มขัดออกช้าๆแล้วก็รูดซิบและดึงกางเกงและกางเกงในลงไปที่ปลายเท้าส่วนผมก็จัดแจงเขี่ยกางเกงออกไปให้ไกลตัว...ตอนนี้ท่อนเนื้อขนาด7นิ้วของผมได้เป็นอิสระอวดโฉมต่อสายสตรีเพศเรียบร้อยแล้วซึ่งพอกันเห็นก็มองมันแบบแทบจะไม่กระพริบตาพร้อมเอามือที่เรียวบางของเธอมาจับเบาๆที่ท่อนเนื้อของผมและรูดมันนิดหน่อยจากนั้นก็แลบลิ้นสีชมพูของเธอออกมาโลมเลียไปจนทั่วท่อนเนื้อของผม...ตอนนี้มันรู้สึกเสียวไปจนทั่วท่อนลำเมื่อกันผมมันเข้าไปจนมิดและรูดเข้ารูดออกและดูดท่อนเนื้อผมแรงขึ้นเรื่อยๆ...ผมเสียวแบบสุดๆจนต้องเอามือไปลูบเส้นผมสีน้ำตาลจนออกดำของเธอซึ่งกันทั้งดูดทั้งเลียจนผมเองก็เริ่มที่จะไม่ไหวกลัวจะปล่อยน้ำรักออกมาซะก่อนผมเลยบอกให้กันพอก่อนและพยุงกันขึ้นมายืน...ผมยืนมองเรือนร่างของกันที่อาบแสงจันทร์ก่อนจะพูดกับเธอ

“เราไปที่เตียงกันเถอะครับ”

ผมจูงแขนกันมาที่เตียงแล้วกันก็นอนเหยียดยาวลงไปที่บนเตียงส่วนตัวผมก็เอื้อมมือไปเปิดไฟที่หัวเตียงถึงแม้แสงจะไม่สว่างมากแน่มันก็สว่างพอที่จะเห็นเรือนร่างของกันได้ชัดเจนพอสมควรและยังทำให้ตื่นเต้นขึ้นอีกด้วย...จากนั้นผมก็กลับมาที่เธอและค่อยๆเลียไล่ลิ้นลงที่หน้าท้องอันแบนราบอีกครั้งผมเลียไล่ผ่านสะดือลงมาจนถึงกางเกงในสีดำลายลูกไม้และค่อยๆใช้มือถอดกางเกงในของกันออกช้าๆจนทำให้อวัยวะเพศหญิงของกันออกมาอวดโชว์แก่สายตาผม...เนินเนื้อสามเหลี่ยมหัวกลับของกันช่างงดงามเหลือเกินแถมเส้นขนดำขำก็ขึ้นเป็นระเบียบแถมยังมีน้ำเมือกขาวๆไหลซึมออกมาจากร่องหลืบที่ปิดสนิทอีกด้วย...เห็นแบบนี้ผมก็ทนไม่ไหวค่อยๆเอาลิ้นไปแตะที่เนินเนื้อของกันเบาๆแล้วก็ค่อยๆเลียไปรอบๆช้าๆซึ่งในขณะที่เลียนั้นผมก็ได้ยินเสียงกันครางดังขึ้นเรื่อยๆ...ผมเลียวนไปวนมาจนเส้นขนของกันเปียกชุ่มด้วยน้ำลายของผมจากนั้นผมก็ใช้นิ้วแหวกแคมเนื้อที่ปิดชิดออกช้าๆทำใหได้เห็นเนื้อในสีแดงอมชมพูของกันที่ยังคงมีน้ำเมือกใสเอ่อล้นออกมากอย่างต่อเนื่องจากนั้นผมก็เลียลงไปที่เนื้อในสีแดงอมชมพูนั้นและขึ้นไปเลียเน้นอยู่ที่เม็ดคริสตัลและขบเบาๆส่วนกันก็ดูเหมือนจะเสียวจัดครางออกมาดังยิ่งกว่าเดิมซะอีกและยังส่ายไปส่ายมาจนน้ำเมือกของเธอเปื้อนเต็มหน้าผมไปหมดและกดหัวของผมเข้าไปแน่นที่เนินเนื้อจนผมแทบจะหายใจไม่ติด

“อู้ยยยยยย....วิว...ค่ะ...กันเสียว...อาาาาาวิว...ลิ้นไวจังเลย...มะ..ไม่...~”

ผมเลียอยู่ประมาณ5นาทีเห็นจะได้จากนั้นกันก็ร้องครางออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือก่อนที่หน้าท้องจะเกร็งกระตุกพร้อมด้วยช่องหลืบก็หลั่งน้ำเมือกใสออกมาเยอะกว่าเดิม...พอเห็นกันได้ไปสวรรค์แล้วผมเองก็เริ่มจะทนไม่ไหวเลยจัดแจงจับขากันชันขึ้นและจับท่อนเนื้อของตัวเองไปถูเบาๆที่ร่องเนินเนื้อของกัน....กันเหมือนจะรู้ว่าผมทำอะไรลืมตาจากตอนแรกที่หลับพริ้มตอนขึ้นสวรรค์มามองการกระทำของผม...ผมก็ค่อยๆกดท่อนเนื้อเข้าไปในร่องหลืบของกันพอมันเข้าไปได้จนมิดแค่หัวหยักผมก็โน้มตัวขึ้นไปจูบแลกลิ้กกับกันส่วนท่อนล่างก็ค่อยๆดันเข้าไปเรื่อยๆตอนนี้ท่อนเนื้อผมมันรู้สึกถึงความบีบรัดจากอวัยวะของกันจนแน่นไปหมดพอเข้าไปสุดผมก็ค่อยๆโยกเอวเบาๆส่วนกันตอนนี้ก็หลับตาพริ้มและเริ่มครางขึ้นมาอีกครั้งจนผมโยกแรงขึ้นเรื่อยๆจนรู้สึกถึงความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาแบบสุดๆจนต้องครางระงมแข่งกับกัน...จนตอนนี้เริ่มทนอีกต่อไปไม่ไหวแล้วดูเหมือนว่ากันก็เช่นกันผมเลยกัดฟันสู้ครั้งสุดท้ายก่อนที่กันจะมีอาการกระตุกพร้อมช่องอวัยวะบีบรัดแรงขึ้นจนผมต้องปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวกันอย่างมากมายหลังจากนั้นผมก็ฟุ่บไปนอนทาบทับที่ตัวของกัน...หลังจากนั้นไม่นานผมก็รู้สึกตัวและพลิกตัวลงไปนอนข้างๆตัวกันแล้วผมก็มองหน้ากันและลูบไปที่แก้มของเธอดูเหมือนว่ากันจะรู้สึกตัวเธอลืมตามามองผมพร้อมยิ้มให้และยื่นหน้าเข้ามาจูบผมก่อนจะพูดต่อ

“ขอบคุณนะคะวิว...ที่อ่อนโยนกับกันขนาดนี้...กันมีความสุขที่สุดเลยค่ะ...กัน...กันรักวิวนะค่ะ”

ผมยิ้มให้กันแล้วจูบเธอไปอีกครั้งหลังจากนั้นผมกับกันก็นอนกอดกันแน่น

ท่ามกลางแสงจันทร์และหมู่ดาวที่สาดส่องอยู่ภายนอกผืนฟากฟ้ายามราตรีความเงียบสงัดค่อยๆเคลื่อนคลาดเข้ามาเกาะกุมที่สติที่เริ่มจะเลือนรางของผมจนทุกสิ่งทุกอย่างค่อยเจือจางหายเข้าไปสู่ความมืดมิดแสงจากโคมไฟในห้องก็ค่อยๆจางหายแต่ผมก็ยังรู้สึกถึงความอบอุ่นจากหญิงสาวที่ผมโอบกอดถึงแม้จากนี้จะมืดมิดลงสักเพียงใดแต่ความอบอุ่นนี้จะติดอยู่ในความรู้สึกของผมไม่มีวันลืมได้เลย...เพราะมันเป็นความอบอุ่นได้ได้รับจากหญิงสาวอีกหนึ่งคนที่มอบความรักให้กับผม...กันยา

....................................................................

..............................

.............................................................................................................................

..............................................................

อ่อนโยนตามคำขอครับ....ตอนต่อไปค่อยมาว่ากันเต็มๆอีกทีแต่จะเป็นใครต้องติดตาม

..............................................................................................................................

ตัวอย่างตอนต่อไป

“กัน”

“กันครับคือว่า...ดะเดี๋ยว”

...............................................................

“ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างครับ”

...................................................................................................................................................
...............................................................................................................................................